ایران‌شناسی انگلیسی؛ زمینه‌ها و رویکردها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار تاریخ پژوهشگاه مطالعات اجتماعی ناجا

چکیده

«شرق­ شناسی» را مجموعه­ای از مطالعات و تحقیقات دانشمندان و مؤسسات کشورهای غربی در موضوعات و مسائل مختلف شرقی دانسته­ اند. ایران­ شناسی، به‌عنوان شاخه ­ای از شرق­ شناسی را می­توان مجموعه منظمی از مطالعات و پژوهش­ها دانست که از سوی دانشمندان غربی برای شناخت: زبان، ادبیات، تاریخ، متون دینی، اندیشه ­ها، فرهنگ ایران­ زمین و حوزه تمدنی ایرانی صورت گرفته است. انگیزه و اهداف این مطالعات، دهه­های چندی است که در کانون مباحثه‌ها و مجادله‌ها واقع شده است. این پژوهش، با بررسی و تحلیل محتوای آثار ایران­شناسی انگلیسی قرن نوزدهم و نیمه اوّل قرن بیستم و بازنمایی نسبت آن با اقتضائات سیاسی، نظامی و اقتصادی انگلیس در ایران و آسیا، این سؤال را مطرح می‌سازد که ارتباط بین سیاست­های انگلیس در ایران و آسیا و پژوهش­های ایران‌شناسی آن‌ها چیست؟ یافته‏ های پژوهش نشان می­دهد که دولت انگلیس، از ایران­ شناسی به‌عنوان سازه­ای استعماری بهره جسته است و نیز ایران­ شناسان انگلیسی با پژوهش­های خود در ایران، به برسازی هویت خودی نیز توجه داشته­اند. اسلام‏ ستیزی، باستان‏ گرایی و نژاد گرایی، از دیگر ویژگی­ های ایران‌شناسی انگلیسی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

English Iranology, Grounds and Approaches

نویسنده [English]

  • Reza Bigdellu
Associate professor of history department, institution of social studies and military sciences
چکیده [English]

Orientalogy has been considered as a collection of studies and researches by the scholars and institutions in western countries being connected to the diverse eastern issues. Iranology as a branch of Orientalogy could be deemed to be a classified collection of studies and researches by the western scholars towards recognizing the language, literature, history, religious texts, thoughts, culture of Iran land, as well as the Iranian civilized domain. Motivation and objectives of these studies has been the heart of discussions for decades. This research examines the content of English Iranology works in 19th century and the first half of 20th century and the re- manifestation of its relationship with the political, military as well as economic requirements of England in Iran and Asia and raises this question regarding the relationship between the policies of England in Iran and Asia and their Iranology researches. The findings of research reveal that the government of England has taken advantage of Iranology as a colonial method; moreover, the English Iranologists have been attentive towards the development of their individual identity via their researches in Iran. The other properties of English Iranology are considered to be hostility against Islam, archaism, and racism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Orientalogy
  • Iranology
  • hostility against Islam
  • racism
  • archaism