قدرت سیاسى امامیه در دوره‏ ى سلطنت سلجوقیان‏

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه تاریخ - دانشگاه تربیت مدرس.

چکیده

شیعیان امامى مذهب که در دوره‏ى سیطره خاندان بویه از آسایش نسبى و اقتدار حکومتى برخوردار بودند در پى یورش سلجوقیان سنى به بغداد و بر افتادن حاکمیت بوئیان، دوران سختى را تجربه کردند. سلجوقیان، آنان را از مناصب ادارى راندند، پیشواى دینى آنان - شیخ طوسى - مجبور به ترک بغداد شد و در پى سرکوب شورش بساسیرى شیعیان ساکن شهر کرخ، مورد حمله سنیان قرار گرفتند. اما این وضع پایدار نماند و در طى سلطنت سلجوقیان، شیعیان به تدریج مواضع قدرت را مجدداً اشغال کردند. در این مقاله با اشاره به وجود امیران و وزیران شیعى مذهب در ایران و با تفصیل بیشتر در مورد خاندان مزید به عنوان حاکمان شیعى مذهب مناطقى از عراق که در ایران کنونى کمتر شناخته شده‏اند، به دلایل سیاسى این تغییر وضع و عوامل آن پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

THE POLITICAL POWER OF IMAMIYAH IN THE SELJOQ PERIOD

نویسنده [English]

  • Sayed Mohamad - Hosein Manzor-Al-ajdad
چکیده [English]

he Imami Shi'ites who enjoyed relative prosperity and held political power during the Buyid rule experienced difficult times afrer the Seljuq invasion of Baghdad and the demise of the Buyids.
 The Seljuqs expelled them from their administrative positions; their religious leader, Sheikh Tusi, had to leave Baghdad; and following the suppression of the Shi'ah uprising in Baghdad's Karkh district, the Imamis were subject to constand harassment by the Sunnis. But this situation did not last long. During the Seljuq rule, the Shi'ites gradually reoccupied the positions of power.
 Dealing with the Shi'i emirs and viziers in Iran and in a more detailed way with the Mazyad clan (not well-known in modern Iran) as Shi'i governors of parts of Iraq, this article discusses the political reasons and factors responsible for this change.