نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 الهیات، دکتری فقه و حقوق، دانشیار دانشگاه آیت الله حائری میبد یزد
2 الهیات، دکتری فقه و حقوق، استادیار دانشگاه آیت الله حائری میبد یزد
3 الهیات، دانشجوی دکتری فقه و حقوق جزا، دانشگاه آیت الله حائری میبد یزد
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Due to the importance of historical and ancient works regarded as the national and human identity and the extensive destruction of them by the critical- religious groups, the issue of preserving these works has been deeply considered by the organizations of tourism and cultural inheritance such as UNESCO. The present article tries to investigate this issue relying on the works related to the statue and painting and studying documents consistent with the view of Holy Quran, Fiqh of Imamiyeh and Iran’s penal code.The results of this article clarifies that the preservation of these works is necessary for learning lesson from the destiny of the past based on the verses of holy Quran. In view of Fiqh of Imamiyeh, the destruction of these works is not allowed and it should be respected as well. Moreover, the legislator has determined penalty for the destructors of these works according to the contents (558 to 569) of the Islamic penal code.
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
جدلیة الحفاظ على المعالم التأریخیة أو القضاء علیها المجسمات و الرسوم من المنظور الفقهی و الحقوقی
چکیده [العربیة]إن المعالم الأثریة و التأریخیة بما أنها تجسد الهویة الوطنیة و الإنسانیة على حد سواء؛ أصبحت محط اهتمام المنظمات السیاحیة و المعنیة بالثقافة و التراث کمنظمة "یونسکو" العالمیة بعد ما رصدت الأخیرة من حملة تخریب واسعة النطاق على المعالم الأثریة و تعرضها للدمار و الطمس على ید المجموعات الدینیة المتطرفة.
یسعى هذا المقال أن یدرس هذه الظاهرة معتمدا على الأسانید القرآنیة و الفقه الإمامیة و کذلک الحقوق الجزائیة فی إیران من خلال التتبع فی المعالم التی تحتوی على مجسمات أو الرسوم. فقد توصل المقال، بأن الحفاظ على تلک المعالم و المنع من هدمها و تخریبها بغیة الاعتبار و الاتعاظ من الماضی حسب الأیات الواردة فی القرآن الکریم هو أمر ضروری. و کذلک من منظور الفقة الإمامی الذی یرى عدم جواز هدم تلک المعالم و شموله فی حکم الحرمة و کذلک بالنسبة إلى قانون الجزاء الإیرانی و استنادا إلى المادة 558 حتى المادة 569 و التی بین فیها العقوبة و الجزاء لمن یقوم بهدم المعالم.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)