نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه شهیدبهشتی(نویسنده مسئول)
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Simultaneous with the rise of Safavid dynasty, a new foundation was provided toward the development of political-social identity of the Iranian. The basics of Safavid conduct was a mixture of mystic beliefs, Shiite discriminations, Iranshahri thoughts as well as the principles of Islamic government compatible with the inheritance of Sunnite people. This base of the legitimacy and truthfulness developed the identity of contemporary Iran in two software and hardware levels along with two national and international domains. This article investigates the foundations of conduct in Safavid period as well as the quality of structure and development of the Iranian’s political-social identity in the beginning of dealing with modernity and modernism. According to the findings of research, the national identity of the Iranian in Safavid period particularly before the death of Shah Abbas the first is specifiable on the basis of the four elements of Sufism, Shiism, Iranian thoughts and the tradition developed out of the Islamic government. This issue could redefine the identity and enmity providing boarders in the intellectual and active atmosphere in Iran. Safavid dynasty could provide a steady and reliable foundation towards the development of Iranian identity while it subsequently turned into a weak and discrete government due to the anachronism
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
المبانی فی تکوّن هویة الایرانیین السیاسیة – الاجتماعیة فی العهد الصفوی، من البناء الذاتی حتى الارباک الزمنی
چکیده [العربیة]مع ظهور آل صفوی، توفرت قاعدة جدیدة من أجل تکوّن الهویة السیاسیة – الاجتماعیة للایرانیین و تحدیدها فی أولى الخطوات العملیة لبناء الدولة و الامة. حیث کان مبنى الصفویین سلوکیا فیه خلیط من المعتقدات الصوفیة، التمیز الشیعی، الفکر الوطنی (لم اجد عبارة تعکس معنى ایرانشهری غیر هذه) و أسس الحکومة الاسلامیة الملائم لمیراث اهل السنة. صاغت مبانی هذه الشرعیة و الأحقیة، هویة ایران المعاصرة فی بعدیها الناعم و الصلب و کذلک الداخلی و الدولی.
یسعى هذا المقال متخذا الاتجاه الإسنادی- المکتبی و مستندا الى البنیة السلوکیة فی العهد الصفوی، الى دراسة وتیرة تأطیر و تحدید الهویة السیاسیة – الاجتماعیة للایرانیین فی بدایة مواجهتهم للتجدید و الحداثة. تُظهر نتائج الدراسة أن هویة الایرانیین الوطنیة فی العهد الصفوی، و خاصۀً قبل وفاة الملک عباس الاول، تبلورت فی اربعة عناصر هی التصوف، التشیع، الکینونة الایرانیة والأرب المستوحاة من الحکومة الاسلامیة. (لا اعلم هل السنة مستوحاة من الحکومة! ام ان الحکومة تستوحى من السنة ام ان المقال یقصد معنى آخر من السنة لم افهمه) الامر الذی ساهم فی اعادة رسم حدود الهویة المتحولة و العدائیة (العبارتین الاخیرتین وصفان لماذا؟ للهویة؟ اذن تزال الفارزة. و ان کانت تعود للحدود، تعاد صیاغة العبارة) فی المناخ الفکری و العملی لایران. استطاع آل صفوی فی بدایة الامر أن یهیئ البنیة الصلبة لتحدید الهویة الایرانیة لکنه مال الى الضعف و التشتت فی حکمه لاحقاً بسبب الظرف الزمنی المربک.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)