رضوی, سید ابوالفضل, خسروبیگی, هوشنگ, سلیمانی, علی. (1395). جایگاه سیاسی امارت در همگرایی جامعه و حکومت ایرانی در دوره اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 17(شماره 2 - تابستان 95 - مسلسل 66), 127-160.
سید ابوالفضل رضوی; هوشنگ خسروبیگی; علی سلیمانی. "جایگاه سیاسی امارت در همگرایی جامعه و حکومت ایرانی در دوره اسلامی". فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 17, شماره 2 - تابستان 95 - مسلسل 66, 1395, 127-160.
رضوی, سید ابوالفضل, خسروبیگی, هوشنگ, سلیمانی, علی. (1395). 'جایگاه سیاسی امارت در همگرایی جامعه و حکومت ایرانی در دوره اسلامی', فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 17(شماره 2 - تابستان 95 - مسلسل 66), pp. 127-160.
رضوی, سید ابوالفضل, خسروبیگی, هوشنگ, سلیمانی, علی. جایگاه سیاسی امارت در همگرایی جامعه و حکومت ایرانی در دوره اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 1395; 17(شماره 2 - تابستان 95 - مسلسل 66): 127-160.
جایگاه سیاسی امارت در همگرایی جامعه و حکومت ایرانی در دوره اسلامی
3دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه پیام نور مرکز بین‌الملل قشم
چکیده
امارت به عنوان ساختاری سیاسی در ایران دوره اسلامی، که از وجوه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز برخوردار بود، با بهره‌گیری از بسترهای نوظهور پس از اسلام و با به کارگیری سنت‌های سیاسی ایرانی، انسجامی را که لازمه یک سازمان سیاسی وحدت‌بخش بود در جامعه ایرانی تحقق بخشید. این نوشتار با در نظر داشتن سهم امارت‌های سامانی، غزنوی و آل‌بویه در استمرار هویت ایرانی و بهره‌گیری کارآمد از سنت‌های سیاسی پیشین ایران، بر آن است با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی معمول در پژوهش‌های تاریخی به این پرسش مهم پاسخ دهد که این امارت‌ها چه اثری در تحقق نظام سلطنت با رویکرد ایرانی ـ اسلامی داشته‌اند؟ یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که همگرایی سیاسی و اجتماعی ایران دوران اسلامی و کوشش ایرانیان برای استمرار بخشیدن به هویت خویش، برآمده از عملکرد آگاهانه نظام‌های امارتی مذکور بود و امیران این عصر، میان‌پرده تاریخ ایران تا زمان تکوین نظام سلطنتی با رویکرد ایرانی ـ اسلامی را به خوبی پوشش داده‌اند.
The Social Position of Emirate and its Effect on the Convergence of Iranian Community and Government during the Islamic Era
نویسندگان [English]
Seyed Abolfazl Razavi1؛ Hooshang Khosrobeagi2؛ Ali Soleimani3
1Associate professor of history department, Kharazmi university of Tehran
2Associate professor of history department, Payam e-Noor University
3Ph. D candidate in history of Islam, Payam e-Noor University, Qeshm international center
چکیده [English]
Emirate considered as a political structure in Iran of the Islamic era and being of the social, economic and cultural aspects accomplished a unity as the requirement of a united political organization via taking advantage of the latest appeared grounds after Islam as well as Iranian political traditions. Considering a position for the emirates of Samanids, Ghaznavids and Buyids in the maintenance of Iranian identity and taking the effective advantage of previous political traditions of Iran as well as the descriptive-analytical approach, this writing is to answer the question regarding the effect of these emirates on the accomplishment of kingship system with the Islamic-Iranian approach. The findings of this research clarify that the political and social convergence of Iran in the Islamic period and the endeavor of Iranians towards the maintenance of their identity is the consequence of the mindful action of aforementioned emirates and the great role of commanders of this century in the history of Iran up to the advent of monarchy system with the Iranian-Islamic approach.
کلیدواژه‌ها [English]
history of Iran, Iranian identity, emirate, Samanids, Buyids, Ghaznavids
ابتدای صفحه