حاتمی, امیرحسین, الهیاری, حسن. (1396). بررسی تاریخی زمینه‌ها و مصادیق تأثیر ادب ایرانی بر ادب عربی و پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 18(شماره 1 - بهار 96، مسلسل 69), 137-164. doi: 10.22081/hiq.2017.63460
امیرحسین حاتمی; حسن الهیاری. "بررسی تاریخی زمینه‌ها و مصادیق تأثیر ادب ایرانی بر ادب عربی و پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی". فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 18, شماره 1 - بهار 96، مسلسل 69, 1396, 137-164. doi: 10.22081/hiq.2017.63460
حاتمی, امیرحسین, الهیاری, حسن. (1396). 'بررسی تاریخی زمینه‌ها و مصادیق تأثیر ادب ایرانی بر ادب عربی و پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی', فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 18(شماره 1 - بهار 96، مسلسل 69), pp. 137-164. doi: 10.22081/hiq.2017.63460
حاتمی, امیرحسین, الهیاری, حسن. بررسی تاریخی زمینه‌ها و مصادیق تأثیر ادب ایرانی بر ادب عربی و پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 1396; 18(شماره 1 - بهار 96، مسلسل 69): 137-164. doi: 10.22081/hiq.2017.63460
بررسی تاریخی زمینه‌ها و مصادیق تأثیر ادب ایرانی بر ادب عربی و پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی
1عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین
2استادیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس بوشهر
چکیده
یکی از پی‌آمدهای ظهور دین اسلام و نزول قرآن کریم به زبان عربی، خارج شدن این زبان از مهجوریت و محدودیت دوران جاهلی و تبدیل آن به زبان اول و رسمی جهان اسلام در عرصه‌های مختلف سیاسی، علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بود. بدیهی است که زبان عربی در دوران جاهلی به دلیل کاربرد صرفاً گفتاری، آن هم در یک محیط جغرافیایی نسبتاً محدود، نمی‌توانست با همان توان محدود، چنین نقشی را در جهان اسلام ایفا نماید. بنابر این، بلافاصله پس از تثبیت و استقرار دین اسلام و شروع فتوحات بزرگ و همچنین شکل‌گیری نهاد خلافت و دیوان‌سالاری، مسلمانان ناچار شدند برای غنا بخشیدن به زبان و ادب عربی، از زبان و ادبیات و فرهنگ سایر ملل بهره گیرند. در این میان به دلایل متعدد تاریخی و ویژگی‌های منحصر به فرد، زبان و ادبیات پارسی توانست جایگاه نخست را به دست آورد و در طول چند قرن اثرهای گسترده و قابل توجهی بر زبان مقدس مسلمانان بگذارد. این مقاله کوشیده است در یک بررسیِ به صورت عمده تاریخی، و با روشی وصفی ـ تحلیلی، پیشینه، زمینه‌ها و مصادیق تأثیرات ایرانی بر ادب عربی و برخی پی‌آمدهای آن در قرون نخستین اسلامی را بکاود
The Historical Study of the Grounds and Applicability of Iranian Literature’s Effect on Arabic Literature as well as Its Consequences in the First Islamic Centuries
نویسندگان [English]
Amir Hossein Hatami1؛ Hassan Allahyari2
1Faculty member of history department, Imam Khomeini international university
2Assistant professor of history department, Booshehr Khalij Fars University
چکیده [English]
Of the consequences of Islam religion and the revelation of the Holy Quran in Arabic language, is the independence of this language from the restriction of ignorant Arab and it’s altering into the first and formal language in the world of Islam with a variety of political, scientific, cultural, social and economical domains. It is evident that the Arabic language due to its merely application in speech in a rather limited geographic location within the ignorance era could not be of this grand position in the world of Islam. Accordingly, throughout the confirmation of Islam religion, the initiate of grand conquests, as well as the development of caliphate and bureaucracy, the Muslims had to take advantage of the language, literature and culture of other nations in favor of enriching Arabic language and literature and due to various historical reasons and distinctive properties, Arabic language could achieve the first position and considerably affect on the holy language of Muslims. This article has endeavored to historically study the background and applicability of Iranian effects on Arabic language and some of its consequences during the first Islamic centuries
کلیدواژه‌ها [English]
Arabic language, Iranian literature, Arabic literature, history of early Islam, bureaucracy
ابتدای صفحه