1
عضوهیأت علمی گروه تاریخ اسلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
2
کارشناسی ارشد تاریخ اسلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
چکیده
دوره آل بویه ازمهمترین دوره های رشد وشکوفایی تشیع است . در این دوره شیعیان اقدام به مدح ورثای امامان و ذکر مناقب آنان دراماکن عمومی می کردند که ازآن به عنوان مناقب خوانی یاد شده است . این کار فرهنگی که با مقابله به مثل و واکنشهای اهل سنت مواجه شد، کم وبیش قبل ازاین دوره نیز مرسوم بود و در دوره سلجوقیان نیز به حیات خود ادامه داد . منظور از مناقب خوانی معنای عام آنکه شامل سرایش شعر ونثر در مدح امامان شیعه و مثالب برخی از صحابه ونقل آن درمحافل واماکن عمومی است، میباشد.
ایزدی, حسین, & زیرکی, مهدی. (1387). مناقب خوانی دردوره آل بویه. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 9(شماره 1 و 2 - بهار و تابستان 87 - مسلسل 33 و 34), 25-56.
MLA
حسین ایزدی; مهدی زیرکی. "مناقب خوانی دردوره آل بویه". فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 9, شماره 1 و 2 - بهار و تابستان 87 - مسلسل 33 و 34, 1387, 25-56.
HARVARD
ایزدی, حسین, زیرکی, مهدی. (1387). 'مناقب خوانی دردوره آل بویه', فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 9(شماره 1 و 2 - بهار و تابستان 87 - مسلسل 33 و 34), pp. 25-56.
VANCOUVER
ایزدی, حسین, زیرکی, مهدی. مناقب خوانی دردوره آل بویه. فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام, 1387; 9(شماره 1 و 2 - بهار و تابستان 87 - مسلسل 33 و 34): 25-56.
)