TY - JOUR ID - 73496 TI - تحلیل تاریخی علل ساختاری زوال حکومت آل‌بویه JO - فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام JA - HIQ LA - fa SN - 2008-6431 AU - قریشی کرین, سید حسن AU - کرم‌ الهی, ابوذر AD - استادیار دانشگاه پیام نور AD - دانش‌آموخته دکترای دانشگاه پیام نور Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 23 IS - شماره 2- تابستان 1401- مسلسل 90 SP - 177 EP - 206 KW - آل‌بویه KW - خلافت عباسی KW - تاریخ تشیع KW - زوال دولت‌ها KW - سپاهیان ترک DO - 10.22081/hiq.2022.73496 N2 - آل­بویه با استیلا بر بسیاری از مناطق مرکزی و غرب ایران و دست یافتن بر دارالخلافه­ بغداد، به مهم‌ترین  عامل اثرگذار بر رویکرد و غالب مناسبات نهاد خلافت تبدیل شد. با این همه، دولت آل­بویه خیلی زود انسجام خود را از دست داد و در مسیر سقوط قرار گرفت. این نوشتار، با روش تحلیلی ـ تاریخی، کوشیده است به این پرسش پاسخ دهد که چگونه برخی از مهم­ترین دلایل برآمدن بویهیان، در مدتی نسبتاً کوتاه به عامل نهایی سقوط این خاندان تبدیل شد؟یافته‌های مقاله، نشان می‌دهد که بسیاری از ویژگی­های انحصاری آل‌بویه، از جمله: مرکزیت چندگانه، نگرش تعصب­آمیز مذهبی و عدم انسجام و یکپارچگی قومی و مذهبی در میان سپاهیان، پس از استقرار کامل بویهیان و با گذر زمان، نقاط ضعف خود را نشان داد و به معضلی ساختاری برای حاکمان این خاندان تبدیل شد که سرانجام، زوال این حکومت را رقم زد. UR - https://hiq.bou.ac.ir/article_73496.html L1 - https://hiq.bou.ac.ir/article_73496_4a76a42e1c8c27c43759715e82531a74.pdf ER -