@article { author = {Momeni, Mohsen}, title = {Seif-ad-Dawlah sidghah, The shi'l emir of Bani-Mazyad emirate}, journal = {History of Islam}, volume = {5}, number = {شماره 3 - پاییز - مسلسل 19}, pages = {63-92}, year = {2004}, publisher = {Baqir al-Olum University}, issn = {2008-6431}, eissn = {2783-414X}, doi = {}, abstract = {The Bani-mazyad clan was a branch of Bani-Asad tribe which in 403 A.H. succeeded to establish the Shi'i emirate of Bani-Mazyad. The first emir of this emirate was Ali ibn Mazyad who assumed power through support of Buyid Sultan-ad-Dawlah. After him, his son, Nur-ad-Dawlah Dubais, came to power. Nur-ad-Dawlah's rule is divided into two parts: first, the Bani-Mazyad emirate in the Buyid period and second, the Bani-Mazyad emirate during the Seljuq period. In the first period, because of the Buyid weakness in Iraq, the Bani-mazyad power increased, but in the second period, because of the Sunni Seljuqs' domination of Iraq, the Bani-Mazyad hold on power was weakened considerably. Following Nur-ad-Dawlah, his son Baha'-ad'-Dawlah Mansur, succeeded his father with nominal power also. With Seif-ad-Dawlah Sidghah, one of the greatest emires of this dynasty, taking power in 479 A.H., the Bani-Mazyad emirate found new strength. Power struggle in the Seljuq dynasty after the assassination of Sultan Malekshah brought about the opportunity for Seif-ad-Dawlah to turn the Shi'i Bani-Mazayd emirate into a major power in Iraq. This article deals with the works of this great Shi'ah emir and his influence on the developments of the Seljuq period.}, keywords = {}, title_fa = {سیف الدوله صدقه، امیر شیعى بنى مزید}, abstract_fa = {طایفه بنى مزید یکى از شاخه‏هاى قبیله بنى اسد بود که در سال (403ق) موفق به تشکیل امارت شیعى بنى مزید گردید. اولین امیر این امارت، على بن مزید بود که از سوى سلطان الدوله بویهى به قدرت رسید. پس از وى پسرش نورالدوله دبیس به حکومت رسید که دوران امارت او به دو بخش تقسیم مى‏شود؛ یکى امارت بنى مزید در دوره آل بویه و دوم امارت بنى مزید در دوره تسلط سلجوقیان بود که در دوره اول به دلیل ضعف آل بویه در عراق قدرت بنى مزید افزایش یافت، ولى در دوره دوم به دلیل تسلط سلجوقیان سنى مذهب بر عراق، در قدرت بنى مزید کاهش محسوسى ایجاد شد. بعد از مرگ نورالدوله پسرش بهاءالدوله منصور به امارت رسید که قدرت او نیز کم بود. با قدرت یافتن یکى از بزرگترین امیران این سلسله، یعنى سیف الدوله صدقه در سال (479ق)، امارت بنى مزید جانى تازه یافت و درگیرى بر سر جانشینى سلطان ملکشاه فضایى ایجاد کرد تا صدقه به یکى از قدرت‏هاى بزرگ شیعى در عراق مبدّل گردد. در این مقاله به اقدامات این امیر بزرگ شیعه و تأثیر او در تحولات عصر سلجوقى پرداخته شده است.}, keywords_fa = {آل‏بویه,سلجوقیان,بنى مَزْیَد,تشیع,سیف الدوله,حله}, url = {https://hiq.bou.ac.ir/article_6471.html}, eprint = {https://hiq.bou.ac.ir/article_6471_9343bfcc22e2a4f556d57efc950bfdfc.pdf} }